ANNE
Bana ilk öğüt verdiğin günü,Hatırlıyor musun anne?Ne kadar telaşlıydın o günEl değmemiş bir hamurdanO gün en güzel heykeli yapmıştın sen, anne…Bana ilk kızdığın günü,Hatırlıyor musun anne?Ne kadar üzülmüştün o günYıllar sonra yad ettiğimizde,Benim yerime sen ağlamıştın, anne…Bana ilk yemek yapmayı öğrettiğin günü,Hatırlıyor musun anne?Ortalığı mahvetmiştik o günSenin kadar olmasa da,O gün muhteşem bir aşçı yetiştirmiştin, anne…Sana ilk aşkımı anlattığım günü,Hatırlıyor musun anne?Ne büyük acılar içindeydim o günYaramı sardığın sözlerinle,O gün dayanıklı ama duygulu bir kızyetiştirmiştin, anne…Bana ilk sarıldığın günü,Hatırlıyor musun anne?Ilık bir bahar sabahıydı o gün.Ufacık, minicik de olsaO gün sana değer bir melek doğurmuştun, anne…Bana ilk aldığın hediyeyi,Hatırlıyor musun anne?Çok fakirdin o gün,Ucuz ve küçük de olsaO gün hediyeni kocaman sevginle paketlemiştin, anne…Bana ilk defa “Artık yaşlandım” dediğin günü,Hatırlıyor musun anne?İçim bir tuhaf olmuştu o gün.İmkansız da olsa;O gün seni içime sokup gençleştirmek istemiştim, anne…Bana ilk defa öleceğini söylediğin günü,Hatırlıyor musun anne?İnanamamış, kabullenememiştim o gün.İlk defa taa içimdenO gün seninle beraber ölmek istemiştim, anne…Mezarının başına ilk geldiğim günü,Hatırlıyor musun anne?Ne kadar yalnızdım o günGöz yaşlarım hiç durmadan akmış;O gün sana bir demet çiçek alamayacak kadarfakirdim, anne…Ya bugün anne, bugünü görebiliyor musun?Akan göz yaşlarımı ilk defa silmiyorum anne.İlk defa mutluluktan akıyor o yaşlar.Çektiğimiz acılar, göğüslediğimiz zorluklarBugün her damlayı bir-bir siliyor, anne…Yetiştirdiğin bu kızı, bu anneyi,Cennetinden görebiliyor musun anne?Hiçbir şeye ihtiyacı yok bugün.
Senin verdiğin değerler sayesinde;
Bugün sen hariç, her şeye sahip o; anne…
